2023 13 Loubaresse - le Blacherette
Donderdag 8 juni Etappe 166
We hebben prima geslapen. Om 8 uur is het ontbijt en vertellen de Fransen ons dat ze een rondje Tanargue maken. Dat gebergte staat bekend om zijn onweer en juist nu het al weken instabiel weer is, gaan zij daar ergens vrij kamperen. Maar ach: dat laatste gaan wij ook doen, al is dat hopelijk in weerstechnisch beter gebied. Het begint in ieder geval zonnig met een paar wolkjes. Dit wordt onze koningsetappe deze vakantie, zowel qua hoogtemeters (1280m.) maar ook qua natuurschoon. We blijken de tocht perfect te hebben opgebouwd, want elke dag werd mooier en ruiger met vandaag de topper.
Het begint met 6½km. door prachtig, ruig bos omhoog klimmen. Bij een picknicktafel houden we onze vroege lunch en komen we opnieuw drie GR4 wandelaars tegen. Er komen steeds meer rotsen, minder bomen en meer maquis: Zuid-Frans gebergte. De Serre de l’Estrelle die nu volgt lijkt wel Ierland: een hoog kaal plateau met rotsen en koeien en dreigende wolken en donkere bergen rondom. Werkelijk prachtig.
Vervolgens komt een vrij rechte plateauweg die Romeins blijkt te zijn. Gelukkig is hij vlakker, want we maken ons zorgen over de afdaling naar Thines: 500 meter maar liefst. En dan moeten we daarna nog 2 km. lopen omdat in de gite van Thines geen plek meer was en in dit berggebied maar weinig vlakke vrij kampeerplekken zijn. Die afdaling valt gelukkig mee: in plaats van losse stenen zijn het redelijk goed geconserveerde muilezelpaden die prettig zigzaggen. Thines ligt grandioos onder in de diepte op een bergtop met daaromheen alleen maar bergen en bossen.
Om half vijf zijn we er. Ik wist van bijna 50 jaar geleden hoe indrukwekkend dit plaatsje terug in de tijd is en dat is nog steeds zo: een kerkje van 1200, granieten huisjes aan smalle stenen paadjes of zelfs gewoon rotspaden en rondom beboste bergen. We kunnen nergens wat eten of inkopen doen: alleen wat drinken is mogelijk. Er zijn wel bizar dure toeristen-conserven te koop en een pakje kastanje koekjes voor meer dan €5,-. Jammer.
Na iets drinken en water te hebben bijgevuld beginnen we dus met minder eten dan gehoopt aan onze laatste kilometers. Dat valt vooral Marion nog flink tegen. Ze kan niet goed tegen de warmte en hier is het snel 10 graden warmer dan gisteren. Hoe dan ook: bij het gehucht la Blacherette vinden we zoals we hoopten een gedroomde kampeerplek: laag gras, vlak en uitzicht. Bovendien een beton plateautje waar we kunnen zitten en koken. Het enige nadeel is dat we in een haarspeldbocht liggen, maar er zal hier na 19u. toch niets meer langskomen. Dat is een misrekening: tot 23u. komen over dit doodlopende weggetje nog vier auto’s. Dan liggen wij allang in onze warme tent.