2023 8 Grandrieu - Palheres
Zaterdag 3 juni Etappe 162
We hebben perfect geslapen (2 eenpersoons bedden). Na het ontbijt met vers brood zijn we even over acht uur op pad. Het is opnieuw een straalblauwe hemel nu, maar vanmiddag zou het weer gaan onweren/regenen. Het blijft dus op tijd vertrekken deze vakantie. Deze keer niet vanwege de hitte, maar vanwege het onweer.
Vanaf de oude gedrongen kerk van Grandrieu gaat het pad omlaag en aan de andere kant van het riviertje weer omhoog. Grandrieu ligt zoals Corsicaanse plaatsen hoger en langgerekt in plaats van onder in het dal: het wordt duidelijk bergachtiger. Het pad omhoog is deze keer een graspad en dat zorgt ’s morgensvroeg voor natte schoenen. Mijn Salomons houden het nog, maar Marion heeft deze keer lichte mesh-schoenen aan en dus kletsnatte voeten. Als we maandag rustdag hebben wil ze bij Decathlon in le Puy weer Salomons kopen. De lijst van inkopen daar is gegroeid: dopje voor wandelstok, T-shirt, gasbommetje, pakjes-eten. Handig dat we dat hebben ingepland.
Na de klim volgt een lichtglooiend en ruig grasland dal met een paar gehuchtjes. In de verte liggen hogere bergen, maar dat zijn nog niet de Monts d‘Ardèche denken we. Het loopt net als de andere dagen weer prima, waarbij we het landschap continu iets zien veranderen. Qua rotsen en begroeiing is het opnieuw ruiger dan waar we vandaan komen: steeds meer brem en in de bossen bosbessen. Tegen 11 uur kruisen we een werkelijk prachtig klein dal, waar een zoveelste hert door een verwilderde wei springt. Hier wordt een hele serie foto’s gemaakt, want dit is een pareltje.
Na een modderige bosweg met grote plassen water houden we een lange lunchpauze met koffie en makreel als het pad naar Auroux begint te dalen. Die afdaling is fantastisch en brengt ons qua gevoel weer dichter bij Corsica: rotsen, steil, woest riviertje en Auroux ligt hoog en langgerecht aan de andere kant van het dal. Alles is hier gesloten, maar we zijn zelfvoorzienend genoeg. Na een opnieuw prachtig pad omhoog (veel brem, rotsen en uitzicht) hebben we boven op het plateau nog een schaduwpauze. Het is namelijk warm (25°C) maar het betrekt ook weer, dus drukkend.
Nu volgt een kilometer een vrij vlakke landweg met verwilderde weilanden en begint de afdaling richting Allier dal, dat hier het stuwmeer van Naussac is. Een ontsnapte koe komt ons tegemoet, maar loopt onverstoorbaar verder. We overnachten vandaag op een luxe camping met zwembad en meerdere blokhutten. We lijken de enige gasten en openen dit seizoen het terras. De tent wordt vlakbij toiletgebouw en restaurant gezet en dan is het rusten tot 19u. Het restaurant is namelijk open en ziet ook gezellig uit: een grote blokhut. Daar gaan we dus eten.
We blijken niet de enige gasten, want met de auto komen nog best veel mensen hierheen. We vermoeden dat het de eerste zaterdag van het nieuwe seizoen is. Het eten is ook nog eens heel goed. Voor ons een gedeelde forel, ratatouille met linzen en daarna een enorme kaasplank. Als we tegen tien uur gaan slapen, gaat een flinke portie kaas mee naar de tent voor morgen. Het heeft tijdens het eten even hard geplensd, maar het is nu alweer droog.