2023 23 St. Cécile les Vignes - Séguret
Donderdag 14 september Etappe 174
Min of meer vaste tijd staan we kwart over zes op. De nieuwe slaapmat is wat leeggelopen, dus de nachtrust was toch niet optimaal. We pakken alles in en drinken nog koffie voor we vertrekken. Met de sleutel maken we eerst de twee poorten open om hem dan bij de eerste poort in de brievenbus te gooien.
Op het centrale platanenplein van Tulette is nog tijd voor (betere) koffie en een verse croissant van de bakker. De bus is opnieuw mooi op tijd en om half 9 zijn we weer bij de Super U van St. Cécile les Vignes. Eerst nog een paar inkopen en dan weer op pad. Het weer is heel goed: nu vanmorgen begint het met 18°C, ’s middags zal het pieken rond 30°C. We beginnen met het Aygues dal over te steken. Dat is vlak, vol met wijngaarden en wat cipressenlanen en aan de zijkanten beboste heuvels met hier en daar een dorpje. Om tien uur zijn we in Cairanne, één van zo’n dorpjes die net als Lagarde-Paréol gisteren op een vooruitgeschoven heuvel ligt. Bovenop ligt de kerk en drogen we de tent die nu eindelijk eens vochtig was. Cairanne is één van de Côte du Rhône Villages dorpen waar we vandaag nog meerdere van zullen passeren. Het is sfeervol met stadspoorten en kleine straatjes. Dit is puur Provence van de toeristenbrochures.
Door nog meer wijngaarden klimmen we omhoog naar een groot plateau waar we geweldig uitzicht krijgen op de Mont Ventoux, maar ook op de Dentelles de Montmirail en andere voorgebergtes. Na een tweede schaduwpauze dalen we af naar Rasteau. Onder de oude kern ligt in het nieuwe dorp ook een terras. Ondanks het water en de limonadesiroop die we zelf meedragen, laten we de Nestea en Orangina niet aan ons voorbij gaan.
Het is nu 4 km. over een klein verhard weggetje halverwege de wijnhellingen naar het volgende wijndorp: Roaix. We komen opnieuw veel (Engelse) fietsers tegen. Er worden ook druiven geplukt en zo kunnen we eens een foto maken van een met druiven gevulde aanhanger. Na Roaix snijden we de GR4 een stuk af door over een oude spoorbaan naar de wijncoöperatie van Séguret te lopen. Evengoed wordt dit zo een etappe van 21 km. Dit vlakke stuk gaat zo snel dat we nog een ijsje kunnen eten voordat we de bus naar Sablet kunnen nemen. Deze regio is te druk bevolkt om vrij te kamperen, er zijn geen campings en de meeste hotels of kamers zijn duur of waren bezet. In Sablet hebben we een kamer boven een restaurant gevonden, dus moeten we een stukje reizen.
We hebben de kleine kamer, maar die is al behoorlijk groot en heeft, heel belangrijk, een douche en een airco. Vanwege het goede weer eten we sfeervol buiten op het terras onder de platanen. Wat heet: écht dineren met luxe (vis)gerechten met gerookte zalm en lom. Het is nog best druk, vooral veel Belgen. Natuurlijk drinken we wijn uit het dorp zelf: een voortreffelijke rosé. Het is allemaal niet goedkoop, maar het past wel bij deze Côte du Rhône Villages etappe.