2023 28 Mont Serein - Jas Forest
Dinsdag 19 september Etappe 178
De zon schijnt weer en zelfs de toren op de top van de Mont Ventoux is nu te zien. We hebben geluk deze top-etappe! Om half 9 zijn we op weg met in totaal 6 liter water bij ons. We weten namelijk niet of we water op de top van de Ventoux kunnen krijgen en de rest van de dag inclusief de beoogde overnachtingsplek is zeker geen water.
Toch loopt het met die extra kilo’s goed. Tot de top is het 460 meter stijgen en dat gaat over een goed en geleidelijk klimmend zigzag pad. De uitzichten omlaag zijn fenomenaal. Nu pas zien we hoe hoog we zitten, zelfs een paar besneeuwde Alpentoppen zijn te zien. Het indrukwekkendst is eigenlijk wel de Combe de Fonfiole, een heel steile rotskloof met keien die we een paar keer net aantikken met het pad. Geweldig!
Nog voor half elf zijn we boven, waar we het terras van het restaurant opzoeken. Dat ligt beschut van de noordenwind die er nu is en heeft uitzicht naar het zuiden. Het is wel minder indrukwekkend dan het uitzicht naar het noorden, maar de café au lait met pain de chocolat zijn samen met de windstilheid heel aantrekkelijk. Ik drink om het bedwingen van het hoogste punt van onze volledige route te vieren een 1912 blond biertje. Dat is ook direct de hoogte van de Mont Ventoux.
Het weer blijft geweldig: zonnig en helder en we blijven mooie foto’s maken en genieten als we de Mont Ventoux over de volledige lengte omlaag lopen. De Mont Ventoux is namelijk niet één top maar tien op een 4 kilometer lange bergrug. Het begint met de hoogste top met oerlelijke zendmast, dan blijft het een hele tijd boomloos en tenslotte wordt het bos. Er komen nog best veel mensen hier omhoog gelopen. Vreemd eigenlijk, want de noordkant is veel ruiger.
Als we de toppenrij hebben verlaten, gaan de GR4 en de GR9, die hier samen lopen, over lange boswegen met veel losse stenen omlaag. Niet heel bijzonder, maar we hebben al genoeg mooie natuur gezien vandaag. Om 16u. zijn we bij Jas Forest, een onbemande hut waar je mag slapen. We zijn moe en hebben nog water, dus we blijven hier. De hut ligt geweldig mooi op een open plek in het bos. Er is een put en een droogtoilet. Binnen staat wat noodvoorraad thee, pasta e.d., een grote tafel met kaarsen, een kachel en je kunt 3 houten platen laten zakken als stapelbed. Het is best goed geregeld zo.
We maken eerst soep, puzzelen en schrijven wat, drinken het miniflesje rosé dat we op de Ventoux hebben gekocht en gaan om half zeven naar binnen omdat het koud wordt. Bij kaarslicht eten we daar rijst-cashew en om acht uur liggen we in bed. We hebben ons bed op de grond opgemaakt. Dat lijkt toch handiger dan dat stapelbed.