2023 30 Rustdag Colorado Provençal
Donderdag 21 september Rustdag
De bus naar Rustrel vertrekt pas om twee uur, dus we hebben deze morgen echt rustdag. Op een warme en zonnige dag is dat prima, maar nu is het echter koud en klam. We zitten daarom het grootste deel van de morgen in het was/afwashok. Twee gemeente werkers komen langs om de €9,- per nacht te innen en alles te poetsen. Als de Franse camper is vertrokken, zijn we helemaal alleen op deze camping, die eigenlijk alles heeft wat we gewoonlijk nodig hebben, maar nu een beter slechtweer verblijflokaal mist.
Het weer klaart gelukkig op en als we met de bus naar Rustrel rijden, lijken zelfs lichtere plekken in de wolken te ontstaan. In Rustrel is het eerst 1,5 km. naar de ingang van de Colorado Provençal lopen. Het voordeel van zo’n toeristenplek is dat er altijd iets te koop is, in ons geval warme chocomel. De Colorado heeft niets met het Amerikaanse Colorado te maken, maar staat voor de kleur van de oude okermijnen die hier lagen. Nu die niet meer in werking zijn, zijn de wanden en pilaren van bruine, gele en witte steen te bezichtigen.
We hadden keurig aangeharkte paden verwacht, maar de eenrichting route is gewoon een ruig bospad zoals we gewend zijn. Als we ons langs de grootste groepen langzaam-lopende mensen hebben geworsteld, loopt het lekker door. Het is zeker de moeite waard en bijzonder. Eerst lopen we onderlangs een groeve (Sahara), later gaat het omhoog om daarop uitzicht te krijgen en ook op een aantal pilaren en punten. Op één bui na blijft het droog en zelfs warm.
Na afloop lopen we terug naar het dorp, doen daar inkopen en komen terecht op een terras op het plein waar een foodtruck staat. We eten er een prima galette met veel groente en kaas en een zoete crêpe. Dat scheelt weer koken vanavond. Even over zes zijn we terug op de camping in St. Christol. Behalve nootjes eten en rosé drinken doen we niet veel meer.