2023 32 Oppedette - Vitrolles en Luberon
Zaterdag 23 september Etappe 181
Qua nachtrust was het niet optimaal, maar we zijn ondertussen erger gewend. Om half 7 staan we op, dan ontbijten, alles inpakken en voor 8 uur zijn we weg. We gaan opnieuw zo vroeg, want er ligt één winkel op de route vandaag en dat is in Céreste op twaalf km. Vóór die lange lunchpauze moeten we daar zijn geweest. We beginnen vandaag met een klim van 240 meter. Het is weekend en ook nu is er een jachtpartij gaande: ‘ruige’ mannen in legerpakken, met 4x4’s en veel blaffende honden. Ook hier hebben ze over hun legerpakken oranje hesjes en we vragen ons af waarom ze dan de moeite doen zo’n camouflerend legerpak aan te trekken. Maar goed: we blijven gelukkig ook deze keer ongedeerd.
Bovenop het hoogste punt hebben we aardig uitzicht. Vooral de Luberon-keten die zich dwars voor ons uitstrekt is goed zichtbaar. Terwijl we eigenlijk te veel zonder pauze lopen, realiseren we ons dat er op zaterdagen de supermarkten geen lunchpauzes hebben. We kunnen dus rustiger aan lopen. We dalen over kleine verharde wegen en land/boswegen geleidelijk af naar het grote dal net voor de Luberon. Hoewel het strak blauw is en de zon schijnt, blijft het tot na tien uur behoorlijk koud. ’s Nachts koelt het al af naar 10°C en het duurt ’s morgens even voordat het weer aangenaam is.
Rond elf uur zijn we bij de ruïne van Prieuré de Carluc. Het is geen gewone ruïne op een open plek in het bos: dit klooster is indertijd voor de helft in de rotswand uitgehakt en de andere helft is er tegenaan gebouwd. Vooral de dodengang (necropolis) is bijzonder en maakt indruk. We hebben nog niet eerder zoiets gezien, hoewel het wat lijkt op de rotswoningen in de Loire-streek.
Drie kwartier later zijn we bij de Utile supermarkt in Céreste. Ook als er lunchpauze was geweest, waren we ruim op tijd. We doen inkopen, lunchen op een picknickplek en lopen dan naar het centrum om geld te pinnen en een kop koffie. Voor de tweede keer in ons leven zijn we niet welkom op een terras, want ze doen ’s middags alleen eters. Ik moet de Franse zin ‘ik wens u veel omzet toe vandaag’ van buiten leren.
Onze tweede klim vandaag gaat over de oostkant van de Luberon en is 300 meter. We verlaten hier de GR4 waar we nog vóór de Auvergne op kwamen en meer dan 600 kilometer hebben gevolgd. Over de Luberon gaan we naar de GR9 die ons richting Toulon gaat brengen. De klim valt opnieuw mee. De rugzakken zijn natuurlijk een stuk lichter want we hebben minder eten en water bij ons en het tijdelijk matje is weg, en we zijn het doorlopen ondertussen ook wel gewend. Het uitzicht valt wat tegen, want het gaat de hele tijd door bos.
Om 16u. zijn we in het kleine dorp Vitrolles en Luberon en daar hebben we een heel sfeervolle gewelfkamer onder het huis van een jong gezin. We worden hartelijk welkom geheten en kunnen bijkomen van deze laatste langere tocht van toch weer 19 km. en 1300 hoogtemeters. Marion krijgt zelfs weer wat last van hielspoor. Tegen 19u. krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: vega ravioli met aubergine, tomaatjes en veel kaas. Het is overheerlijk en te merken dat Julien kok is geweest. Hoewel er een concert in het dorp is, liggen we traditioneel vroeg in bed.