2024-16 Bergerie de Menta - Calacuccia
Zondag 19 mei Etappe 196
We hebben uitzonderlijk goed geslapen: onze plek was vlak, windvrij en het was niet koud. Bijzonder op deze hoogte in dit gebied. We ontbijten vandaag met gevriesdroogde yoghurt met granola waar koud water bij moet. Het is heerlijk en een pakje is ruim voldoende voor ons tweeën. Ondanks dat we vroeg wakker waren doen we rustig aan en zijn we pas om acht uur op pad.
Zoals het gisteren vooral stijgen was, wordt het vandaag vooral dalen. Het begint met 350 meter omlaag naar de volgende herdershut, die van Caracuta. Deze kant van de pas is veel geleidelijker dan de andere kant. Bovendien lijkt het pad hier meer belopen. En als er geen pad is, dan is de maquis heel laag waardoor die makkelijke te doorkruisen is. We blijven de hele tijd uitzicht houden op de besneeuwde Monte Rotondo voor ons. Het weer is voortreffelijk en binnen een uur zijn de truien al uit.
Bij bergerie de Caracuta moeten we een mooi woest dal oversteken. Gelukkig is er deze keer een bruggetje, want er komt nogal wat water van de Capu Biancu af, waar meertjes liggen en waarschijnlijk ook nog wat sneeuw. Het is in ieder geval een grandioos landschap met tot nu toe ook nog heerlijk lopen.
Volgens de kaart moet nu twee kilometer redelijk vlak komen, maar in werkelijkheid is het een afwisseling van tientallen meters stijgen, dan weer dalen en dan een stuk redelijk vlak. Het pad volgt de rotsige dalwand op hoogte: dus ruig én uitzicht. Bij een van de pauzes vliegt een zwerm vogels als een kluwen in het rond. Waarschijnlijk heeft het met de wind te maken.
Na dit zogenaamde redelijk vlakke stuk volgt de afdaling naar Corscia, toch weer 500 meter. Dat is even doorzetten vanwege de steilheid, de stenen maar vooral de opkomende warmte. We redden het gelukkig met onze voorraad water en kunnen die in het gehucht weer bijvullen. Nu is het nog maar een paar kilometer redelijk vlak naar Calacuccia. Op het eerste terras daar drinken we een panaché en lopen dan door naar de camping. Die ligt achter het dorp en hoort bij een hotel waar de receptie is. De camping of eerder aire naturelle is helemaal goed: WC, warme douche én kampeerplateautjes met picknicktafrels en uitzicht op het stuwmeer en de bergen. Er zijn redelijk wat campers, maar die staan hoger. Fijn zo.
Ook op deze Pinksterdag kunnen we in het centrum van dit dorpje nog wat eten. Op een terras delen we een gamba’s voorgerecht en dorade hoofdgerecht. Vegetarisch is hier in de binnenlanden weer moeilijk, ondanks dat er bijna alleen maar toeristen eten. Het is de hele dag droog gebleven vandaag, hoewel er onweersbuien waren voorspeld. Nu zijn er voor morgen opnieuw zware onweersbuien voorspeld. Gelukkig hebben we net dan die reserve rustdag gepland.