2024-5 Puyloubier - Saint Zacharie
Woensdag 8 mei Etappe 187
In alle vroegte staan we op en pakken we alles in. In het centrum van Puyloubier is het café open voor een goede koffie met een pain de chocolat van de boulangerie ernaast. Net als de andere dorpscafés leeft dit zaakje trouwens van tabak en gokken. Het maakt ons niet uit: feestdag of niet, ze zijn bijna altijd open.
De eerste helft vandaag gaat over een grote vlakte tussen de bergketens in. Achter ons de rotsen van de Ste. Victoire en voor ons een voorgebergte van de Ste. Baume. Deze vlakke 12 kilometers lopen in ieder geval lekker door en zijn ook aangenaam met de uitzichten en weer eens wijnranken.
In Trets kopen we bij de Casino flink in: meloen, yoghurt, jus d’orange pakjes, roggebrood enz. enz. We verwennen ons nog meer, want in het oude centrum eten we bij een Grieks-Turks restaurant op het terras samen een falafel-schotel. We vragen ons af hoe één persoon die moet op krijgen. We krijgen nog net de officiële bevrijdingsherdenking met toespraken, kranslegging en een soort van muziek mee. Gelukkig voor ons zijn dit en de andere terrassen gewoon gezellig druk en valt het niet stil.
Na Trets is het weer eens 400 meter stijgen. Dat gaat opnieuw door grote uitgestrekte villawijken die zo groen zijn, dat je denkt dat je in bos loopt. Boven op de pas bij ermitage de St. Jean du Puy hebben we nog eenmaal uitzicht op de vlakte achter ons, met Trets en de Ste. Victoire rotswand. We vragen ons af waarom hier zoveel auto’s staan, maar dat is snel duidelijk. Bij deze ermitage wordt gepicknickt, gejeudebould en gedronken. Er is zelfs een buvette. Waarschijnlijk heeft dit te maken met die feestdag. Wij nuttigen onze meloen en genieten van deze onverwachte levendigheid.
De afdaling naar St. Zacharie is mooier en ruiger dan verwacht, met zowel uitzicht op de Ste. Baume als een afwisseling van bos, maquis en rotsen. Om 17u. zijn we behoorlijk moe van meer dan 22 km. lopen in St. Zacharie, waar we op het terras van Honky Tonk neerstrijken. De AIRBNB-kamer van vannacht gaat niet door, want de eigenaar is niet thuis. Zo komen we uit bij het goedkope Hotel du Commerce in Auriol. Dat is met de bus 11 minuten gratis (!) reizen. Omdat die bus pas rond 18u. gaat, drinken we nog wat op het gezellige terras en kunnen we rosé voor vanavond inkopen.
Het hotel is eenvoudig, maar prima voor ons: douche, bed en aan de overkant van de straat een wasserette, dus de was kan worden gedaan. Behalve matige rosé (niet uit de Provence) eten we alleen nog wat brood en kaas vanwege de falafel-schotel vanmiddag. Op TV is live te zien hoe de olympische vlam in Marseille aankomt. Wat een hoempapa.