2014 10 Killarney - Shrone
Maandag 18 augustus Etappe 8
Dit wordt een echte verbindingsdag. We hebben al twijfels over hoe de komende vijf binnenlanddagen gaan worden na de prachtige Beara en Kerry dagen, vandaag ontbreekt zelfs de bewegwijzering want we steken over van de Kerry Way naar de Blackwater Way, die pas in Shrone begint. Het is evengoed beschreven als deel van de E8, maar onze verwachtingen van deze 20 kilometer verharde weggetjes zijn evengoed niet heel erg hoog. We denken maar: wandelen in onbekend gebied heeft wel vaker verrassingen opgeleverd, dus wie weet?
Voor het zover is, is het ontbijten, inpakken en betalen. We hebben gisteren helemaal vergeten een nieuw gasbommetje te kopen en met deze gaan het waarschijnlijk niet redden. Daarom eerst bij de camping om de hoek gevraagd, dan bij het tankstation en uiteindelijk loop ik maar richting centrum, waar in het outletcentrum een campingwinkel moet zijn. Gelukkig krijg ik een taxi te pakken, is het outletcentrum niet ver, is de campingwinkel al open en hebben ze een gasbus die dezelfde schroefaansluiting als het MSR gasbommetje heeft. Dat zal dus wel passen. Zo kunnen we rond half 10 dan toch vertrekken.
We zijn eigenlijk net van de grote weg af of een zwaar bepakte oudere wandelaar met poncho komt ons tegemoet. Een “Ah finally: a walker” is genoeg voor een prettige uitwisseling van ervaringen gedurende een kwartier. Deze gepensioneerde Engelsman loopt “Ireland coast to coast” van Paddy Dillon, een gids die ikzelf ook heb en raadpleeg, want die volgt behalve de Beara Way exact onze route naar Dublin. Hij is nu 19 dagen onderweg vanuit Dublin en neemt maar om de vijf dagen een B&B. Pffff. Een die-hard dus. We geven hem een kaartje van ireland2corsica om verdere ervaringen uit te wisselen en gaan dan verder.
Het gaat over smalle verharde weggetjes en is het is best prettig lopen. Het weer is goed al moeten we tweemaal voor een korte plensbui schuilen. Hier langs de weg met bomen kan dat, anders zouden we gewoon moeten doorlopen. We kruisen de drukke weg Killarney – Cork met levensgevaar en moeten die ook nog een paar honderd meter volgen. Dat is wel even vervelend. Dan volgt een kort klimmetje en boven bij een school die gerenoveerd wordt, zetten we in de volle zon koffie en lunchen we (heerlijk hard brownbread met mature Cheddar). Tegenover de school staat een Mariabeeld en dat is het eerste teken dat de Ieren nog steeds flink religieus zijn. De komende dagen in het binnenland merken we dat steeds meer.
Één van de bouwvakkers heeft het over een pub op weg naar Shrone, maar ik betwijfel of hij weet hoe wij gaan lopen. Zowel in de gids als op de kaart staat geen pub. En toch: na een paar kilometer ligt links een bar en postkantoor ernaast. Hoewel het vergane glorie lijkt, beweegt er toch wat binnen. Naar de deur, die gaat open en de pub blijkt in bedrijf! Er is weliswaar naast de oude barman niemand, we kunnen een Guinness krijgen en kunnen deze oude plattelandspub, die gecombineerd is met een kruidenierswinkel in ons opnemen. Wat later komt een bejaard echtpaar binnen. Hij bestelt een Guinness en een whiskey, zij alleen whiskey. Zo komt met hun, de barman en ons toch nog een gesprek op gang, al is hun Engels moeilijk verstaanbaar. Evengoed gezellig en goed voor meer dan een uur pauze. Dat is nou zo’n verrassing die je je gewoon moet laten overkomen.
De tocht gaat echter verder en we krijgen The Paps in zicht. Dat zijn twee borstvormige bergen inclusief tepel. Ze zijn toch hoger en mooier dan ik vooraf dacht. Qua lopen valt het vandaag nog niet mee, dus als we om half 7 bij ‘ The City” van Shrone zijn (een oud ringfort dat later voor Katholieke bedevaarten werd gebruikt), wordt direct een plek voor de tent gezocht. Voor de poort van een zo te zien niet meer gebruikt weiland vinden we een vlakke plek, zetten de tent in de volle zon op en koken onze risotto. Die is maar matig. Ik haal bij een huis in de buurt water en kom daar maar moeilijk weg: veel praten en gastvrijheid weer. De meegenomen wijn gaat vandaag niet op, want het koelt te snel af en we zijn moe. Om half 9 liggen we in bed.