2014 5 Derreen Garden
Woensdag 13 augustus Rustdag
We hebben niks afgesproken qua ontbijttijd en gaan om 8.15u. maar eens naar beneden. Er zitten al twee mannen ook wat te wachten op het ontbijt. Natuurlijk komen we aan de praat: het zijn twee Ieren, vader en zoon (70 en 40 jaar) die rotsbogen langs de kust zoeken en fotograferen. Ook een interessante hobby. Ze zijn heel bespraakt en zo duurt ons ontbijt vandaag tot 10 uur. Kaartjes uitgewisseld en dan weer ieder zijns weegs.
Met de nog wat vochtige gewassen kleren aan lopen we door de groene canyon naar Derreen Garden. Het is vanmorgen zonder rugzak ineens een stuk dichterbij! In de tuinen is bijna niemand te zien: entree kun je in een bus doen, daar liggen ook wandelfolders en verder zijn er maar drie wagens op de parkeerplaats. We lopen een uur door de tuinen en het is wel aardig, maar we hadden meer verwacht voor € 7,- p.p. We zien heel veel soorten struiken en mooie grote oude bomen, zoals te verwachten rond deze tijd van het jaar staat bijna niets in bloei. De Nieuw-Zeelandse varens op stam zijn het meest bijzondere: ze lijken op palmen!
Omdat bij Derreen Garden geen café of tearoom is, lopen we naar de grote weg waar in het kleine postkantoor wel van alles te krijgen is. We eten er soep en sandwich met lokale kaas op het terras in de volle zon. Ondertussen zijn we aardig gewend aan de wisseling van zon, wolken, wind en regen. Alleen gisternacht bij Ardgroom en gistermorgen waren echt slechter met elk uur een flinke bui.
We zijn al vroeg terug bij Helen’s Bar, drinken wat op de banken aan de kade, schrijven het verslag bij en gaan om half zeven in de pub eten. Het is nogal rustig vergeleken met gisteren en als ik dat aan het barmeisje zeg, zegt ze dat dat zo kan veranderen en je er geen peil op kunt trekken. Inderdaad: een uur later zit het behoorlijk vol en krijgen we de avond zeer prettig om met Jim en Margeret, een ouder Schots echtpaar die in Australië wonen en hier een vakantiehuis hebben waar ze elke twee jaar een half jaar verblijven. Helen, die we ondertussen ook kennen, zegt de volgende dag bij het afrekenen dat we “a few good laughs” hadden. Het wordt dan ook later dan half elf, waarbij we een klein kapitaal aan Drambuie pater maken. We nemen ook een fles wijn mee voor morgenavond als we weer gaan kamperen.