2015 3 Ballyhooly - Kilworth
Dinsdag 5 mei Etappe 15
We worden wakker en het is een strakblauwe hemel met heel helder uitzicht buiten. Nu weten we dat we in Ierland elke dag elk weer krijgen, dus we maken ons niet al te blij. In de keuken ontbijten we met brood, kaas en tomaat en bij het afrekenen wil Juliana €10,- minder omdat we in haar ogen geen ontbijt hebben gehad. Blijkbaar vindt men alleen een warm ontbijt een echt ontbijt. Omdat ze ziek is geweest wilde ze dat niet klaarmaken, maar ze wilde ons wel naar Fermoy rijden en daar het ontbijt betalen. Dat ging ons echter te ver.
We lopen terug naar de brug en als we aan de overkant een bospad inslaan, gaat het weer regenen. Zo is het ineens weer winter, want het wordt waterkoud op een modderig en glibberig bospad in een donker dennenbos. Het is evengoed nog mooi. Vervolgens is het 2 km. over smalle verharde wegen en dan een pad langs een beekje wat een beetje op een jungle doet lijken, zo uitbundig groeien de enorme metershoge rododendrons over het pad en het beekje. Mooi, mooi, mooi. Jammer dat van zo’n plekken eigenlijk geen goede foto’s te maken zijn. Buiten het bos in de zon houden we onze eerste pauze bij eindelijk weer eens wat schapen en dan blijk ik de mini-driepoot verloren te hebben. Het zal dus wat extra moeite gaan kosten om zelfontspanning foto’s te kunnen maken.
De route klimt door weilanden en bossen omhoog en we komen op het plateau in het bos een grote groep scholieren tegen die een georganiseerde dagtocht maken en door een pick-up van lunch worden voorzien. Wij lunchen wat verderop en zetten voor de zekerheid onze schuiltent op: een Finse tarp die vanwege het voorspelde wisselvallige weer in allerijl vorige week gekocht is en nu heel handig blijkt. Terwijl het regent zien we twee rugzakkers onze schuilplek passeren. Er wordt nog veel gewandeld hier.
Op weg naar Fermoy komen drie honden de weg op en nu kunnen we de volgende nieuwe aanwinst proberen: de Dazer die met zeer hoge tonen honden moet verjagen. Het is interessant om te zien dat twee honden zich direct uit de voeten maken, maar eentje zelfs agressiever lijkt te worden. Met Dazer, stokken zwaaien en schreeuwen houden we hem toch op afstand.
Net voor Fermoy gaat het pad een kilometer door een landgoed dat met een hekwerk goed is afgezet. Het is voor ons dus een kilometer lopen op een modderig pad van een halve meter breed met links en rechts hekwerk. We horen later vandaag bij onze B&B dat men verplicht is het rivierpad toegankelijk te houden en de eigenaar het daarom én vanwege de aansprakelijkheid aan de gemeente had willen verkopen voor €1,-. Maar dat wilde de gemeente niet, ook vanwege die aansprakelijkheid, en daarop volgde als soort wraak dit hekwerk. Het moet een kapitaal hebben gekost.
We nemen afscheid van de Blackwater river door nog twee kilometer langs de oever te lopen tot de brug van Fermoy. Het is een parkachtig landschap met weilanden en hier en daar grote bomen. De rivier stroomt hier heel langzaam en het lijkt wel een langgerekte roeivijver. Behoorlijk moe van deze eerste 16 km. rusten we een uur uit een in pub, want we moeten nog 7 km. vandaag naar Kilworth. Het is dus een lange etappe, maar het is ook niet veel klimmen of dalen vandaag.
De twee uur die nog volgen zijn waarschijnlijk de lelijkste stukken die we deze vakantie zullen lopen, want het gaat langs eentonige woonwijken, drukke wegen, zowaar over twee rotondes bij de autowegafritten en wat industrie. Een kasteel net voor Kilworth is wel mooi, maar onvoldoende compensatie voor de rest.
Om half zeven zijn we bij onze B&B voor vannacht: The Pump House die we geboekt hebben via AIRBNB, dus gewoon een kamer bij een Iers gezin. We eten samen met onze gastvrouw Valerie in de woonkeuken: lekkere gevulde paprika die door de Duitse au-pair Tina is klaargemaakt. Met een glas wijn erbij vliegt de tijd om. Het zijn weer van die heerlijke gesprekken die achteraf niet reproduceerbaar zijn, maar de herinnering aan de sfeer blijft. Door onze aanwezigheid loopt het dagelijkse gezinsleven wat in het honderd, want de twee meiden gaan uiteindelijk ook pas rond tien uur naar bed, net na ons.