2016 6 Holyhead - Trearddur Bay
Donderdag 30 juni Etappe 36
We doen het rustig aan vanmorgen, want volgens de eigenaresse zou het droog en goed weer blijven en we kunnen zelf bepalen hoe laat we ontbijten. Dat ontbijt is evengoed keurig met geroosterd brood, yoghurt, koffie, marmelade en (eigen) kaas. We vertrekken met volle zon om negen uur voor een rondje South Stack. Bij het kiezen van de route van Holyhead naar Menai Bridge waar we het eiland Anglesey zullen verlaten, hebben we voor de noordkust gekozen omdat die mooier en rustiger is. South Stack zouden we dan echter missen en juist dat is de hoogste en mooiste kaap. Daarom lopen we vandaar de Isle of Anglesey Coastal Path tegen de klok in naar de zuidkust en steken we morgen een stuk over om weer langs de noordkust met de klok mee te kunnen lopen. Het Wales Coast Path loopt op Anglesey overigens samen met de Isle of Anglesey Coastal Path, maar het komt erop neer dat eingenlijk alleen de laatste is bewegwijzerd (blauw rondje met witte vogel), en zo nu en dan ook het Wales Coast Path teken erbij is geplaatst.
Al gauw komt Holy Mountain in zicht en het is écht fantastisch, zeker met dit zonnige weer. We maken tal van foto’s van de steeds steilere rots-met-hei kust: de North Stack, de noordkaap waar nog steeds iemand woont, en de South Stack met een karakteristieke witte vuurtoren op de kaap. Bij een uitzichthutje bij de laatste zetten we koffie en komen we twee vogelspotters met verrekijkers tegen die enorm enthousiast over de diverse varianten vogels praten. Een stukje verder begrijpen we waarom: er is een compleet birdwatchers bezoekerscentrum aan de andere kant van South Stack met voor iedereen beschikbare verrekijkers en live close-up TV beelden: het barst hier werkelijk van de vogels. Er zijn navenant veel mensen die dit komen bekijken, terwijl North Stack qua natuur toch zoveel mooier was. We doneren de £10 die we eerder op straat hebben gevonden.
Via wat verharde kleine wegen dalen we af van de ‘berg’ (220m. hoog). De jassen zijn dan aan want aan de zuidkant vangen we volop koude zuidwesten wind. Dat is nog een goede reden om straks de noordkust te gaan volgen;-) De kaap heeft maar langzaam opgeschoten: 6 km. in 3 uur. Gelukkig is het bij de volgende kaap wat vlakker, terwijl het toch een boven verwachting mooi natuurgebied met veel hei en ruige rotskust blijft. We passeren een groep jongeren die met gids aan het coasteering zijn: dat is een mix van via ferrata en canyoning tegen de rotskust op. Ruig!
Op een steile en woeste klif lunchen we een beetje beschut uit de wind. Wat verder bij een zandstrand bereiken we de verharde weg weer en die volgen we naar Trearddur Bay, de officiële wandelroute die elke kaap nog meepakt negerend. We hebben de mooiste delen nu wel gezien, de wind is onaangenaam en het is al 15u. Trearddur Bay is trouwens een wat vreemde plaats met eigenlijk geen oud centrum, maar alleen veel losse vakantiewoningen en gelukkig een winkel waar we brood, kaas en wijn kunnen kopen.
Ondertussen regent het en dat blijft zo tot onze camping van vandaag: Tyn Rhos. Die blijkt erg groot te zijn met diverse velden, maar we zoeken het niet ver en zetten in de miezerregen onze tent net achter de ingang tegen een heg op. Daar is het vlak, het is niet ver lopen en vooral: beschut tegen de wind. Omdat het behoorlijk hard begint te regenen, lopen we naar de pub die midden tussen de caravansites en onze camping ligt en om 17u. open is gegaan. Terwijl het buiten blijft regenen, drinken we voor het eerst een Brits biertje (‘smooth’ is goed te drinken), eten we uiteindelijk vegetarische lasagne met een jacket potato en erwten en kijken we de wedstrijd Polen-Portugal. Vanwege het slechte weer koken we vandaag dus niet zelf en met deze prijzen hoeft dat ook niet: £8,- per maaltijd en dat is op dit moment maar €10,-! Tegen tien uur lopen we terug naar de tent; het is net droog geworden.