2016 9 Llanbadrig - Amlwch
Zondag 3 juli Etappe 39
We staan op tijd op en drogen de tent op de trampoline die hier staat. Om acht uur gaan op pad. Het wordt een soort rustdag vandaag, want het is maar 10 km. Die rustdag is ook wel nodig, want we hebben moeë benen. Al snel zijn we bij het Llanbadrig kerkje, dat prachtig boven de kust ligt en het oudste kerkje van Anglesey is (rond 1400). Al snel wordt de kust weer ruiger met een paar keer helemaal omlaag en daarna weer omhoog via trappen. Gecombineerd met de stijgende temperatuur is het al gauw in T-shirts lopen. In één dal ligt een kleine oude fabriek, een andere heeft de prachtige naam Hell’s Mouth.
Na twee uur deze weer onverwacht mooie kust te hebben gevolgd, komen we aan bij een iets grotere baai waar ook een grotere oude fabriek ligt: Porth Wen. Het is mooi deze oud industriële overblijfselen midden in de natuur. Na een mini haventje bij Bull Bay komen we om 13u. aan bij Dinorben Arms waar we zullen overnachten. Het is een enorm statig gebouw waar we hartelijk welkom worden geheten door eigenaar Gary, die bij gebrek aan een waslijn aanbiedt om onze was in de droger te drogen. Als we die met de hand hebben gedaan, leveren we hem in en lopen we met het andere gewassen T-shirt aan naar het haventje. Met deze temperatuur (18°C) en zon is dat wel lekker en droogt het ook heel snel.
De kleine haven van Amlwch is wel bijzonder. Gedurende vele jaren rond 1750 lag hier vlakbij de grootste kopermijn van de wereld en werkten hier 25000 mensen. De langgerekte haven is dus behoorlijk groot voor zo’n dorp als het nu is. We eten een ijsje en bezoeken het Copper Kingdom Museum dat interessant is, mede omdat ze een stuk mijn hebben nagebouwd. Na een pint in een eenvoudige Welshe pub doen we inkopen en gaan we terug naar ons hotel.
Terwijl Marion het tegenover gelegen kerkhof bezoekt (nog steeds een lugubere hobby van haar), raak ik in de pub aan de praat met Nick, een zestiger waar we de rest van de avond aangenaam mee om krijgen. Hij is intelligent, sociaal en levenswijs en dat is een heel mooie combinatie. Onze ervaringen van afgelopen dagen en zijn familieverhaal sluiten naadloos op elkaar aan: zijn vader is geboren in Dublin vlakbij de Dodder die we een aantal uur hebben gevolgd, hij is zelf geboren en opgegroeid vlak bij North Stack bij Holyhead en nu zijn we hier samen in Amlwch. Het raakt hem. Ondanks zijn redelijke honkvastheid wat betreft Anglesey is hij heel bereisd en kan dus over veel zaken meepraten. Wat een mooie en onvergetelijke ontmoeting weer. Een aantal cask drafts later (de op oude manier met pomp getapte Engelse ales), gaan we toch nog op tijd naar bed. Tussendoor hebben we de prima verse vega curry gegeten, die Gary voor ons heeft geregeld.