2016 26 Welshpool
Dinsdag 29 augustus Rustdag
We hebben acht uur afgesproken voor het ontbijt en dat wordt prima verzorgd door Diane, de vrouw van Tich. We lijken de enige gasten te zijn.
In Welshpool ligt een wasserette en dat gaan we eens proberen. Hartstikke leuk: een serie wasmachines en drogers in een verder lege ruimte, en een apparaatje waar je voor 20 pence waspoeder krijgt. Iets wat je in Nederland alleen nog in de grote steden ziet. Terwijl de was draait, bekijken we de overdekte markt die eigenlijk een soort rommelmarkt blijkt. Tijdens het drogen drinken we koffie en zo zijn we om half 11 met de eerste schone was terug in Westwood Park. Daar is het verslag bijschrijven (Rob) en zelfs slapen (Marion).
Tegen half 1 lopen we met rugzakje met de andere was naar het kasteel van Powys. Dat ligt een half uur lopen hier vandaan en is wel de top bezienswaardigheid van deze regio (Michelin 3 sterren!). Het is er zoals te verwachten was enorm druk. Vooral veel oudjes die moeizaam door de verschillende ruimtes schuifelen. Het kasteel valt ons tegen: alle gordijnen zijn gesloten en er is beperkt kunstlicht. Daarnaast zijn ook nog eens meerdere meubelstukken met lakens afgedekt. Blijkbaar is dat allemaal nodig ter conservatie, maar er zijn wel meer mogelijkheden om met kunstlicht iets te doen.
Gelukkig moeten we de tuinen nog bekijken en die zijn fantastisch: meerdere terrassen boven elkaar met bloeiende bloemen en oude mooi gesnoeide hagen, daaronder een strakke Franse tuin en daaromheen park met prachtige bomen, én royaal uitzicht. Met dit zomerse weer een waar genot.
Op de terugweg draaien we nog een was en doen we bij Tesco inkopen voor de komende dagen. Wat nog rest is ‘a pint of beer’ en een half uurtje creativiteit: Marion fabriceert een nieuw netje voor om het pannetje en Rob repareert met ducktape eenpootje, die nu weer driepootje is.
We eten maaltijdsalade van de Tesco en gaan daarna beneden in de pub zitten. Al snel komt een van de mannen van gisteren bij ons zitten (John) en even later volgt een tweede (Richard). Leuk dat locals ons na een avond spontaan opnieuw opzoeken. Het zijn best wel slimme mannen (dokter en hoofdleraar) en boeiende gesprekken volgen. Als om half negen de pub volloopt met zestigers die aan twee tafels heel serieus domino gaan spelen, moeten wij daar het fijne van weten. Uiteindelijk komt het erop neer dat we met John en Richard ook een spel doen en pas tegen twaalf uur in bed liggen. Zoals zij domino spelen is het meer een tactisch kaartspel dan wat wij gewend zijn. Prachtig!