2017 6 Mitcheldean - Rudford
Zaterdag 27 mei Etappe 62
Het heeft flink geregend vannacht en in de verte hebben we onweer gehoord, maar ons tentje houdt zich na al die jaren nog steeds goed. Nu is het droog, maar zwaar bewolkt. We beginnen dus met de truien aan vandaag. We ontbijten op het centrale terras en drogen de tent in de wind, waardoor we pas om half tien op pad zijn. We scoren al snel nog een hert en dalen dan af naar het dorpje Mitcheldean, dat overheerst wordt door enorme fabrieken waar vroeger Rank Xerox zat. Ik ken de naam Mitcheldean dan ook al 30 jaar, van mijn tijd bij Rank Xerox. In het centrumpje staan nog wat leuke vakwerkhuizen en is er een winkel waar we verse broodjes en coleslaw kopen.
Nu volgen weer twee uur steile weilanden en hobbelige velden waar we ons doorheen worstelen, afgewisseld met stiles en nog eens stiles. Dat is heel vermoeiend na de tocht gisteren. Verder is het wel een aangenaam landschap. We bereiken de top van de May Hill (300 meter) pas vrij laat. Het is behoorlijk druk op deze solitaire heuvel met bovenop een uitgedund dennenbos met wat zitbanken. Het is wel een bijzondere plek met rondom (bij goed weer) uitzicht. Wij hebben nog geluk, want een uur voordat wij boven zijn lag het nog in de mist; nu zien we tenminste nog iets.
In de afdaling verlopen we ons weer eens en met kompas volgen we de juiste richting om op een slecht ruiterpad verder te lopen naar de verharde weg. Daar blijkt dat dit ruiterpad de officiële Wysis Way was! Door het late vertrek en ons langzame tempo kunnen we nog net 1 consumptie drinken in de sfeervolle pub Glasshouse die hier ligt. Om drie uur sluit die namelijk.
Het wordt nog een hele opgave vandaag een twintigtal kilometers af te leggen, want we zitten nu pas op 8! We volgen daarom 8 km. wat verharde weggetjes, waarmee we de stiles en het zoeken voorkomen. Zo zijn we even na vijven bij de B&B Black Barn in Rudford, die we tot twee weken geleden hadden gereserveerd. Om toch wat meer vrijheid te hebben, hebben we die toen geannuleerd en nu blijkt hij vol. Dan toch maar vrij kamperen. Dat doen we niet ver weg op een campingachtig veld: mooi gemaaid gras met wat groepjes struiken en een grote visvijver. Behoorlijk moe kunnen we hier nog wat tot rust komen. We eten de enige zakjesmaaltijd deze vakantie: de superieure couscous/linzen/spinazie van Real Turmat. Heerlijk.