2018 1 Flamanville - Hattainville
Zaterdag 19 mei Etappe 82
We hebben maar weinig nachtrust gehad als we om 8:40u. bij de semafoor van Flamanville beginnen: door de stakingen bij de Franse spoorwegen waren we pas rond middernacht in Cherbourg. Evengoed gaan we met goede zin beginnen, want de zon schijnt. Het nog volgende deel van de kaap van Flamanville is prachtig en gelukkig toch nog twee kilometer lang: een smal paadje met hoge rotsen die aan la Hague doen denken, hoewel het hier “maar” 80 meter hoog is.
De baai van le Rozel volgt, waar de GR223 eerst over een rotsblokkendijk loopt en dan het dorpje in. We passeren een kasteel, de kerk en wat huisjes, allemaal van natuursteen: sfeervol. Even na het dorpje wordt aan een picknicktafel aan een beek de eerste koffie gezet en wat gegeten. Het is al behoorlijk warm nu en we zijn blij met de wind.
De tweede rotskaap van vandaag is die van Rozel en hoewel die lager lijkt dan de vorige is ook die prachtig en ruig. Vóór ons verschijnt een kilometers lang zandstrand dat doorloopt tot de volgende kaap, die van Carteret. In het dorpje dat hier ligt, Surtainville, is een kleine winkel waar water en kwark wordt gekocht. Hiermee houden we het vol tot een stuk in de duinen die achter het zandstrand liggen. Op een top houden we pauze en delen we een appel. Het lijkt wel hoogzomer, zoveel zon. Het enorme strand is trouwens zo goed als leeg.
Na deze pauze gaan we over het strand verder en dat schiet een stuk beter op dan het rulle zand van het duinpad. Zo goed zelfs, dat we te laat weer landinwaarts lopen en daarmee een kilometer dichter bij de camping voor vannacht zijn dan we dachten. De camping ligt boven op het plateau bij Hattainville en daardoor hebben we grandioos uitzicht over de etappe die we vandaag hebben gelopen. We zien zelfs de semafoor nog.
We eten het eerste pakje, drinken wat wijn en gaan na een warme douche nog voor negen uur naar bed. Het koelt namelijk flink af, vooral door de harde wind.