2018 33 Challes - Marigné-Laillé
Zondag 12 augustus Etappe 110
Net als vorige week zaterdag hebben we vannacht op enige afstand house-muziek gehoord, alsof er een feest was. Evengoed toch goed geslapen. Tegen acht uur zijn we op weg, de zon schijnt alweer volop. Bij de boerderij van de boer die zijn schapen kwijt was, lopen er drie rond. De vraag blijft onbeantwoord of hij ze gisteravond nog heeft gevonden of dat ze zelf vannacht zijn teruggekeerd.
Na een droge golfbaan die ook in het bos nog een stuk doorloopt, krijgen we eerst een lange rechte bosbaan door dennenbos en vervolgens landweg door een eiland van weilanden met 3 boerderijen midden in de uitgestrekte bossen. Geen heel interessant gebied en we zijn ook nog moe van de tocht van gisteren. Na een uitrustpauze volgt een stuk lager bos met hei en dan een lange rechte vervelende kiezelweg door landbouwgebied met hier en daar een boerderij. Het valt ons toch al op dat de boerderijen hier echt verdeeld zijn over het landschap: ze liggen altijd alleenstaand en vaak met een oprit van een paar honderd meter van de weg.
We snijden weer eens stuk van de GR36 af, want door de 5 km. extra gisteren kunnen we vandaag mogelijk op de camping van Marigné-Laillé slapen. Als die open is, hebben we een douche! Als die niet meer open is, dan is er toch kans op een kraan. Eerst houden we echter een lange pauze in St. Mars d’Outillé. Daar ligt warempel nog een redelijk grote kruidenier die ook nog open is deze zondag midden in de vakantieperiode. We kopen een enorme fles icetea, extra kaas, nootjes, appels, koffie. Dat was niet noodzakelijk, maar is wel een prettige aanvulling op onze huidige voorraad.
Achter de kerk rusten we van een tot drie uur in de schaduw, waarbij we een rode bietensalade op maken, koffie zetten en natuurlijk de tent in de zon drogen. Het is nog steeds behoorlijk warm rond het middaguur en bovendien hebben we alle tijd, want het is nog maar 8 km. naar Marigné-Laillé. Na deze pauze wordt het landschap gelukkig wat mooier: een fraaie holle weg gaat een heuvel omhoog en daarna volgt een klein dal met wat uitzicht en een riviertje. Daarna volgt weer rechte kiezelweg waarbij, hoe bestaat het, we weer te ver doorlopen en dus een kilometer te veel lopen. Eerder hadden we hetzelfde op zo’n rechte bosweg bij Bagnoles s/Orne. Blijkbaar letten we juist dan niet voldoende op.
Naarmate we Marigné-Laillé naderen begint het nog meer te heuvelen en we hebben vanaf het plateau uitzicht op de enorme bossen aan de andere kant van het dal: we zullen morgen in het grote Foret de Bercé komen. Benieuwd hoe dat is, want de bossen vandaag waren meer dennenakkers en vielen dus tegen, terwijl gisteren juist meeviel. Hoe dan ook: rond zes uur zijn we in het dorp en zoals vooraf wel gedacht is werkelijk alle middenstand dicht (vakantie en zondagmiddag). Het is wel een meevaller dat de camping nog steeds bestaat én open is. Omdat het begint te regenen vragen we aan de uitbater of we mogen schuilen onder het afdak van een van de huurhuisjes die er staan, en dat mag. Sterker nog: hij geeft ons ook een tafel en twee stoelen. Zo kunnen we ondanks de regen hier droog koken en eten, ons heerlijk douchen en de tent op een paar meter van het afdak zetten. Toch wel luxe als je gerekend hebt op vrij kamperen.