2019 1 Mayet - le Lude
Vrijdag 31 mei Etappe 112
Na een perfect verlopen heenreis per trein en prima overnachting, begint deze tocht rond 9 uur bij het eindpunt van vorig jaar: één van de wasplaatsen van Mayet. Patricia en Michel van de B&B waar we hebben geslapen en die 20 meter verder ligt, lopen met ons mee en maken de startfoto. Na een hartelijk afscheid lopen we in nu al stralende zon de hoofdstraat af. Na een matig voorjaar qua weer worden nu drie zomerse dagen verwacht met zondag zelfs in de 30°C, daarna valt het 10°C terug en krijgen we bewolking en regen. We weten nog niet wat voor weer we liever hebben.
De GR36 loopt over het grote plein van Mayet en langs een tweede wasplaats en gaat dan de velden in. Net als het laatste deel van vorig jaar is hij heel goed gemarkeerd; een kaart is eigenlijk niet nodig. Het landschap is vrij vlak met nu en dan een dal van 20-30 meter diep, dus minder heuvelig dan Zuid-Limburg. Velden met rogge, gerst en uitgebloeide koolzaad wisselen zich af met stukken bos. We zien veel hazen en we komen al vrij snel grotkelders tegen: in zandsteen uitgehakte kelders die met deuren zijn afgesloten. Het kalkgesteente van de Loire begint hier nu dus al.
Nog voor onze eerste koffiepauze komen we twee mannen tegen die plantentoppen in de berm plukken. Die gaan ze mengen met wijn, eau-de-vie en suiker om likeur te maken. Een stukje verder, als het echt warm begint te worden, komen we in het enige dorpje vandaag: Coulongé. De café/winkel combinatie is open en we drinken een koude Orangina en kopen vers brood die we aan de rand van het dorp op een bank op eten.
De resterende acht kilometer lopen we gezien de hitte eigenlijk te snel. Het is wel een mooi verwilderd stuk natuur met een flink bos, maar we willen het kasteel en de kasteeltuinen van le Lude nog zien en die gaan al om 18u. dicht. Zo zijn we behoorlijk moe om 16u. op de gemeentecamping van le Lude, zetten we de gloednieuwe tent op (zonder de slaapmatjes en slaapzak) om direct door te lopen naar het kasteel. Dat ligt aan de overkant van de Loir en is niet alleen groot: de bijzonderheid is dat drie kanten van het kasteel een compleet andere stijl hebben. Marion blijft in de schaduw onder een boom terwijl Rob een rondje door de fraaie, op terrassen langs de rivier aangelegde tuinen maakt. Dit is een mooi eerste Loir(e) kasteel.
Aansluitend drinken we wat op een terras en eten we op een ander terras boven de rivier. Het voorgerecht is wel luxe met jakobsschelpen en zalm. Het hoofgerecht echter is een echt Frans vegetarisch alternatief: omelet. Terug op de camping richten we de tent in en spelen we wat spelletjes aan een tafel die we samen met twee stoelen bij de rustplaats voor fietsers hebben gehaald. De eerste blaren moeten al worden doorgeprikt: ook dit jaar komt dat door een combinatie van te weinig voorbereidingskilometers en te veel warmte. Om 10 uur liggen we in bed.