2019 20 Palluau s/Indre- Buzancais
Dinsdag 20 augustus Etappe 128
Net als gisteren is het aardig koud ’s morgens. We ontbijten ook vandaag met vers brood (de winkel is open!) aan een picknicktafel met uitzicht op het mooi gelegen stadje met haar kasteel. We steken de Indre weer eens over en na nog geen drie kwartier door het flink beboste dal zijn we in Saint Genou waar een vreemde hoge oude kerk ligt. Vroeger hoorde dit bij een klooster dat nu verdwenen is, zoals zo vaak in deze regio. We bekijken het eens van binnen: de verhoudingen lijken niet te kloppen want het is te hoog voor de beperkte lengte. Ook in dit dorp is een café en een bakker open, waardoor de slaperigheid heel even wordt onderbroken.
Na een merkwaardige alleenstaande oude toren (lanterne des morts) volgt een saai stuk plateau met een paar windenergie-molens. Het landschap lijkt hier vlakker te worden. Maar ook dan zijn er verrassingen: Deze keer zijn dat flinke bossen waar ook een mooie visvijver ligt waar we lunchen aan een picknicktafel. Ondanks de droge zomer zit hier nog voldoende water in. Via de boswegen met gelukkig regelmatig schaduw zijn we rond half drie bij Buzancais. We hebben ooit gedacht hier onze rustdag te houden, maar hier is echt niets te zien. We gaan daarom met bus en trein een 50 km. zuidwaarts naar Argenton s/Creuse voor onze rustdag.
De bus vertrekt om 15.55u. dus we hebben ruim de tijd voor een biertje in de enige kroeg die in de buurt van de bushalte ligt én open is. De eigenaar lijkt in eerste instantie wat nors, maar later lachen we behoorlijk wat af met Tata, zoals hij heet. Hij heeft een paar maanden voor Bayer in Antwerpen gewoond en spreekt ietsjes Nederlands. Omdat het eten zo slecht was is hij teruggekomen. Hij werkt nu alle dagen hier, alleen niet met Kerstmis, want dan is hij Kerstman. En weer buldert de witbebaarde Tata van het lachen. Een mooie ontmoeting!
Volgens plan zijn we met bus en trein even over vijf uur in Argenton s/Creuse. Het is een kwartier lopen naar de camping, die voor de afwisseling wel geld kost, maar dan ook een warme douche heeft. De tent wordt aan de rand van de camping opgezet, zo ver mogelijk van de vele vaak grote campers af. We eten vanavond bij het dichtstbijzijnde restaurant dat ons een prima salade en formidabele vegetarische pizza met gegrilde paprika, courgette en aubergine voorschotelt. Het terras zit dan ook helemaal vol. Als het begint af te koelen, standaard hier negen uur, gaan we slapen.